满江红

满江红原文：

悠悠。不复徼求。但安分、随缘休便休。纵官居极品。徒为美玩，家称钜富，未免闲愁。遇酒开颜，逢欢乐意，有似木人骑土牛。从他笑，看一朝解悟，八极遨游。
赵孝成王时，秦王派白起在长平前后击(...)
全诗以比兴手法，告诫人们鹑鹊尚知居有常匹，飞有常偶，可诗中的“无良”之人，反不如禽兽，而她还错把他当作君子一样的兄长。作者据此，将“无良”之人与禽兽对待爱情、婚姻的感情与态度，构成了一种强劲的反比之势，加强了诗歌的批判力量。全诗虽然只有两章八句，并没有直接对男性主人公的形象进行任何客观的描写，却能使其形象非常鲜明而且突出。这根源于诗歌本文所构筑出的剧烈而又异常强大的情感落差，此种落差来源于人与禽兽对待异性配偶的不同态度，这种态度的不同造成了这种巨大而有悬殊的逆向对比关系。从而使男主人公的恶劣形象直接迎面袭来，令人不寒而栗却又厌恶透顶。诗歌(...)
⑥昆山姿：指神仙的姿容。昆山，昆仑山的简称，是古代传说中西王母的住处。缅邈：悠远。区中缘：人世间的相互关系。
（李嗣源领番卒子上，云）大小军卒，赶着这白兔儿。我有心待不赶来，可惜了我那枝艾叶金鈚箭去了。如今赶到这潞州长子县荒草坡前，不见了白兔，则见地下插着一枝箭。左右，与我拾将那枝箭来，插在我这撒袋中。（李嗣源做见正旦科，云）奇怪也！兀那道旁边一个妇女人，抱着一个小孩儿，将那孩儿放在地上，哭一回去了；他行数十步可又回来，抱起那孩儿来又啼哭。那妇女人数遭家恁的，其中必是暗昧。左右！你去唤将那妇人来，我试问他。（卒子做唤科，云）兀那婆婆儿，俺阿妈唤你哩。（正旦见科，云）官人万福。（李嗣源云）兀那妇人，你抱着这个小的，丢在地下去了，可又回来，数番不止，你必是暗昧。（正旦云）官人不嫌絮烦，听妾身口说一遍：我是这本处王屠的浑家，当日所生了这个孩儿，未及满月，不想王屠辞世，争奈无钱埋殡。妾身与赵太公家典身三年，就看管他的孩儿。不想赵太公将我那典身的文书，他改做了卖身的文契。当日他赵太公唤我，我抱着两个孩儿，太公见了，他说："偏你那孩儿便好，怎生饿损了我这孩儿？便将你那孩儿或是丢了或是人养了便罢，若不丢你那孩儿回来，我不道的饶了你！"因此上来到这荒郊野外，丢我这孩儿来。（李嗣源云）嗨！好可怜人也。兀那妇人，比及你要丢在这荒郊野外呵，与了人可不好？（正旦云）妾身怕不待要与人，谁肯要？（李嗣源云）兀那妇人，这小的肯与人呵，与了我为子可不好？（正(...)
《水经》说：“鄱阳湖的湖口有一座石钟山在那里。”郦道元认为石钟山下面靠近深潭，微风振动波浪，水和石头互相拍打，发出的声音好像大钟一般。这个说法，人们常常怀疑它。如果把钟磬放在水中，即使大风大浪也不能使它发出声响，何况是石头呢！到了唐代李渤才访求石钟山的旧址。在深潭边找到两块山石，敲击它们，聆听它们的声音，南边那座山石的声音重浊而模糊，北边那座山石的声音清脆而响亮，鼓槌停止了敲击，声音还在传播，余音慢慢地消失。他自己认为找到了这个石钟山命名的原因。但是这个说法，我更加怀疑。敲击后能发出声响的石头，到处都这样，可唯独这座山用钟来命名，这是为什么呢？元丰七年六月初九,我从齐安坐船到临汝去，大儿子苏迈将要去就任饶州的德兴县的县尉，我送他到湖口，因而能够看到所说的石钟山。庙里的和尚让小童拿着斧头，在乱石中间选一两处敲打它，硿硿地发出声响，我当然觉得很好笑并不相信。到了晚上月光明亮，特地和苏迈坐着小船到断壁下面。巨大的山石倾斜地立着，有千尺之高，好像凶猛的野兽和奇异的鬼怪，阴森森地想要攻击人；山上宿巢的老鹰，听到人声也受惊飞起来，在云霄间发出磔磔声响；又有像老人在山谷中咳嗽并且大笑的声音，有人说这是鹳鹤。我正心惊想要回去，忽然巨大的声音从水上发出，声音洪亮像不断地敲钟击鼓。船夫很惊恐。我慢慢地观察，山下都是石穴和缝隙，不知它们有多深，细微的水波涌进那里面，水波激荡因而发出这种声音。船回到两山之间，将要进入港口，有块大石头正对着水的中央，上面可坐百来个人，中间是空的，而且有许多窟窿，把清风水波吞进去又吐出来，发出窾坎镗鞳的声音，同先前噌吰的声音相互应和，好像音乐演奏。于是我笑着对苏迈说：“你知道那些典故吗？那噌吰的响声，是周景王无射钟的声音，窾坎镗鞳的响声，是魏庄子歌钟的声音。古人没有欺骗我啊！”任何的事情不用眼睛看不用耳朵听，只凭主观臆断去猜测它的有或没有，可以吗？郦道元所看到的、所听到的，大概和我一样，但是描述它不详细；士大夫终究不愿用小船在夜里在悬崖绝壁的下面停泊，所以没有谁能知道；渔人和船夫，虽然知道石钟山命名的真相却不能用文字记载。这就是世上没有流传下来石钟山得名由来的原因。然而浅陋的人竟然用斧头敲打石头来寻求石钟山得名的原因，自以为得到了石钟山命名的真相。我因此记下以上的经过，叹惜郦道元的简略，嘲笑李渤的浅陋。注释
长满绿苔的梅花树枝重重叠叠，白梅如洁白的琼玉点缀在梅树之间。千树梅花映照着湖面，水中碧波更觉清浅。年华匆匆如同过眼云烟，同样牵动人的惜春芳情，你我相逢时却已过了几个春天。记得从前，与酒朋诗侣共同寻芳的那个地方，梅花总是多情而灿烂地开放，宛若美人褪妆。近来心情凄凉黯淡，何况又把离情增添。应该忘却昔日的欢乐，夜深才归车辇。可惜辜负这一枝春色，恨东风吹起之时，友人却在遥远的天边。纵然还(...)
这个谁比的你？但不如你九流三教，诸子百家，可都通晓么？

满江红拼音解读：

yōu yōu 。bú fù jiǎo qiú 。dàn ān fèn 、suí yuán xiū biàn xiū 。zòng guān jū jí pǐn 。tú wéi měi wán ，jiā chēng jù fù ，wèi miǎn xián chóu 。yù jiǔ kāi yán ，féng huān lè yì ，yǒu sì mù rén qí tǔ niú 。cóng tā xiào ，kàn yī cháo jiě wù ，bā jí áo yóu 。
zhào xiào chéng wáng shí ，qín wáng pài bái qǐ zài zhǎng píng qián hòu jī (...)
quán shī yǐ bǐ xìng shǒu fǎ ，gào jiè rén men chún què shàng zhī jū yǒu cháng pǐ ，fēi yǒu cháng ǒu ，kě shī zhōng de “wú liáng ”zhī rén ，fǎn bú rú qín shòu ，ér tā hái cuò bǎ tā dāng zuò jun1 zǐ yī yàng de xiōng zhǎng 。zuò zhě jù cǐ ，jiāng “wú liáng ”zhī rén yǔ qín shòu duì dài ài qíng 、hūn yīn de gǎn qíng yǔ tài dù ，gòu chéng le yī zhǒng qiáng jìn de fǎn bǐ zhī shì ，jiā qiáng le shī gē de pī pàn lì liàng 。quán shī suī rán zhī yǒu liǎng zhāng bā jù ，bìng méi yǒu zhí jiē duì nán xìng zhǔ rén gōng de xíng xiàng jìn háng rèn hé kè guān de miáo xiě ，què néng shǐ qí xíng xiàng fēi cháng xiān míng ér qiě tū chū 。zhè gēn yuán yú shī gē běn wén suǒ gòu zhù chū de jù liè ér yòu yì cháng qiáng dà de qíng gǎn luò chà ，cǐ zhǒng luò chà lái yuán yú rén yǔ qín shòu duì dài yì xìng pèi ǒu de bú tóng tài dù ，zhè zhǒng tài dù de bú tóng zào chéng le zhè zhǒng jù dà ér yǒu xuán shū de nì xiàng duì bǐ guān xì 。cóng ér shǐ nán zhǔ rén gōng de è liè xíng xiàng zhí jiē yíng miàn xí lái ，lìng rén bú hán ér lì què yòu yàn è tòu dǐng 。shī gē (...)
⑥kūn shān zī ：zhǐ shén xiān de zī róng 。kūn shān ，kūn lún shān de jiǎn chēng ，shì gǔ dài chuán shuō zhōng xī wáng mǔ de zhù chù 。miǎn miǎo ：yōu yuǎn 。qū zhōng yuán ：rén shì jiān de xiàng hù guān xì 。
（lǐ sì yuán lǐng fān zú zǐ shàng ，yún ）dà xiǎo jun1 zú ，gǎn zhe zhè bái tù ér 。wǒ yǒu xīn dài bú gǎn lái ，kě xī le wǒ nà zhī ài yè jīn bī jiàn qù le 。rú jīn gǎn dào zhè lù zhōu zhǎng zǐ xiàn huāng cǎo pō qián ，bú jiàn le bái tù ，zé jiàn dì xià chā zhe yī zhī jiàn 。zuǒ yòu ，yǔ wǒ shí jiāng nà zhī jiàn lái ，chā zài wǒ zhè sā dài zhōng 。（lǐ sì yuán zuò jiàn zhèng dàn kē ，yún ）qí guài yě ！wū nà dào páng biān yī gè fù nǚ rén ，bào zhe yī gè xiǎo hái ér ，jiāng nà hái ér fàng zài dì shàng ，kū yī huí qù le ；tā háng shù shí bù kě yòu huí lái ，bào qǐ nà hái ér lái yòu tí kū 。nà fù nǚ rén shù zāo jiā nín de ，qí zhōng bì shì àn mèi 。zuǒ yòu ！nǐ qù huàn jiāng nà fù rén lái ，wǒ shì wèn tā 。（zú zǐ zuò huàn kē ，yún ）wū nà pó pó ér ，ǎn ā mā huàn nǐ lǐ 。（zhèng dàn jiàn kē ，yún ）guān rén wàn fú 。（lǐ sì yuán yún ）wū nà fù rén ，nǐ bào zhe zhè gè xiǎo de ，diū zài dì xià qù le ，kě yòu huí lái ，shù fān bú zhǐ ，nǐ bì shì àn mèi 。（zhèng dàn yún ）guān rén bú xián xù fán ，tīng qiè shēn kǒu shuō yī biàn ：wǒ shì zhè běn chù wáng tú de hún jiā ，dāng rì suǒ shēng le zhè gè hái ér ，wèi jí mǎn yuè ，bú xiǎng wáng tú cí shì ，zhēng nài wú qián mái bìn 。qiè shēn yǔ zhào tài gōng jiā diǎn shēn sān nián ，jiù kàn guǎn tā de hái ér 。bú xiǎng zhào tài gōng jiāng wǒ nà diǎn shēn de wén shū ，tā gǎi zuò le mài shēn de wén qì 。dāng rì tā zhào tài gōng huàn wǒ ，wǒ bào zhe liǎng gè hái ér ，tài gōng jiàn le ，tā shuō ："piān nǐ nà hái ér biàn hǎo ，zěn shēng è sǔn le wǒ zhè hái ér ？biàn jiāng nǐ nà hái ér huò shì diū le huò shì rén yǎng le biàn bà ，ruò bú diū nǐ nà hái ér huí lái ，wǒ bú dào de ráo le nǐ ！"yīn cǐ shàng lái dào zhè huāng jiāo yě wài ，diū wǒ zhè hái ér lái 。（lǐ sì yuán yún ）hēi ！hǎo kě lián rén yě 。wū nà fù rén ，bǐ jí nǐ yào diū zài zhè huāng jiāo yě wài hē ，yǔ le rén kě bú hǎo ？（zhèng dàn yún ）qiè shēn pà bú dài yào yǔ rén ，shuí kěn yào ？（lǐ sì yuán yún ）wū nà fù rén ，zhè xiǎo de kěn yǔ rén hē ，yǔ le wǒ wéi zǐ kě bú hǎo ？（zhèng (...)
《shuǐ jīng 》shuō ：“pó yáng hú de hú kǒu yǒu yī zuò shí zhōng shān zài nà lǐ 。”lì dào yuán rèn wéi shí zhōng shān xià miàn kào jìn shēn tán ，wēi fēng zhèn dòng bō làng ，shuǐ hé shí tóu hù xiàng pāi dǎ ，fā chū de shēng yīn hǎo xiàng dà zhōng yī bān 。zhè gè shuō fǎ ，rén men cháng cháng huái yí tā 。rú guǒ bǎ zhōng qìng fàng zài shuǐ zhōng ，jí shǐ dà fēng dà làng yě bú néng shǐ tā fā chū shēng xiǎng ，hé kuàng shì shí tóu ne ！dào le táng dài lǐ bó cái fǎng qiú shí zhōng shān de jiù zhǐ 。zài shēn tán biān zhǎo dào liǎng kuài shān shí ，qiāo jī tā men ，líng tīng tā men de shēng yīn ，nán biān nà zuò shān shí de shēng yīn zhòng zhuó ér mó hú ，běi biān nà zuò shān shí de shēng yīn qīng cuì ér xiǎng liàng ，gǔ chuí tíng zhǐ le qiāo jī ，shēng yīn hái zài chuán bō ，yú yīn màn màn dì xiāo shī 。tā zì jǐ rèn wéi zhǎo dào le zhè gè shí zhōng shān mìng míng de yuán yīn 。dàn shì zhè gè shuō fǎ ，wǒ gèng jiā huái yí 。qiāo jī hòu néng fā chū shēng xiǎng de shí tóu ，dào chù dōu zhè yàng ，kě wéi dú zhè zuò shān yòng zhōng lái mìng míng ，zhè shì wéi shí me ne ？yuán fēng qī nián liù yuè chū jiǔ ,wǒ cóng qí ān zuò chuán dào lín rǔ qù ，dà ér zǐ sū mài jiāng yào qù jiù rèn ráo zhōu de dé xìng xiàn de xiàn wèi ，wǒ sòng tā dào hú kǒu ，yīn ér néng gòu kàn dào suǒ shuō de shí zhōng shān 。miào lǐ de hé shàng ràng xiǎo tóng ná zhe fǔ tóu ，zài luàn shí zhōng jiān xuǎn yī liǎng chù qiāo dǎ tā ，kōng kōng dì fā chū shēng xiǎng ，wǒ dāng rán jiào dé hěn hǎo xiào bìng bú xiàng xìn 。dào le wǎn shàng yuè guāng míng liàng ，tè dì hé sū mài zuò zhe xiǎo chuán dào duàn bì xià miàn 。jù dà de shān shí qīng xié dì lì zhe ，yǒu qiān chǐ zhī gāo ，hǎo xiàng xiōng měng de yě shòu hé qí yì de guǐ guài ，yīn sēn sēn dì xiǎng yào gōng jī rén ；shān shàng xiǔ cháo de lǎo yīng ，tīng dào rén shēng yě shòu jīng fēi qǐ lái ，zài yún xiāo jiān fā chū zhé zhé shēng xiǎng ；yòu yǒu xiàng lǎo rén zài shān gǔ zhōng ké sòu bìng qiě dà xiào de shēng yīn ，yǒu rén shuō zhè shì guàn hè 。wǒ zhèng xīn jīng xiǎng yào huí qù ，hū rán jù dà de shēng yīn cóng shuǐ shàng fā chū ，shēng yīn hóng liàng xiàng bú duàn dì qiāo zhōng jī gǔ 。chuán fū hěn jīng kǒng 。wǒ màn màn dì guān chá ，shān xià dōu shì shí xué hé féng xì ，bú zhī tā men yǒu duō shēn ，xì wēi de shuǐ bō yǒng jìn nà lǐ miàn ，shuǐ bō jī dàng yīn ér fā chū zhè zhǒng shēng yīn 。chuán huí dào liǎng shān zhī jiān ，jiāng yào jìn rù gǎng kǒu ，yǒu kuài dà shí tóu zhèng duì zhe shuǐ de zhōng yāng ，shàng miàn kě zuò bǎi lái gè rén ，zhōng jiān shì kōng de ，ér qiě yǒu xǔ duō kū lóng ，bǎ qīng fēng shuǐ bō tūn jìn qù yòu tǔ chū lái ，fā chū kuǎn kǎn táng tà de shēng yīn ，tóng xiān qián cēng hóng de shēng yīn xiàng hù yīng hé ，hǎo xiàng yīn lè yǎn zòu 。yú shì wǒ xiào zhe duì sū mài shuō ：“nǐ zhī dào nà xiē diǎn gù ma ？nà cēng hóng de xiǎng shēng ，shì zhōu jǐng wáng wú shè zhōng de shēng yīn ，kuǎn kǎn táng tà de xiǎng shēng ，shì wèi zhuāng zǐ gē zhōng de shēng yīn 。gǔ rén méi yǒu qī piàn wǒ ā ！”rèn hé de shì qíng bú yòng yǎn jīng kàn bú yòng ěr duǒ tīng ，zhī píng zhǔ guān yì duàn qù cāi cè tā de yǒu huò méi yǒu ，kě yǐ ma ？lì dào yuán suǒ kàn dào de 、suǒ tīng dào de ，dà gài hé wǒ yī yàng ，dàn shì miáo shù tā bú xiáng xì ；shì dà fū zhōng jiū bú yuàn yòng xiǎo chuán zài yè lǐ zài xuán yá jué bì de xià miàn tíng bó ，suǒ yǐ méi yǒu shuí néng zhī dào ；yú rén hé chuán fū ，suī rán zhī dào shí zhōng shān mìng míng de zhēn xiàng què bú néng yòng wén zì jì zǎi 。zhè jiù shì shì shàng méi yǒu liú chuán xià lái shí zhōng shān dé míng yóu lái de yuán yīn 。rán ér qiǎn lòu de rén jìng rán yòng fǔ tóu qiāo dǎ shí tóu lái xún qiú shí zhōng shān dé míng de yuán yīn ，zì yǐ wéi dé dào le shí zhōng shān mìng míng de zhēn xiàng 。wǒ yīn cǐ jì xià yǐ shàng de jīng guò ，tàn xī lì dào yuán de jiǎn luè ，cháo xiào lǐ bó de qiǎn lòu 。zhù shì
zhǎng mǎn lǜ tái de méi huā shù zhī zhòng zhòng dié dié ，bái méi rú jié bái de qióng yù diǎn zhuì zài méi shù zhī jiān 。qiān shù méi huā yìng zhào zhe hú miàn ，shuǐ zhōng bì bō gèng jiào qīng qiǎn 。nián huá cōng cōng rú tóng guò yǎn yún yān ，tóng yàng qiān dòng rén de xī chūn fāng qíng ，nǐ wǒ xiàng féng shí què yǐ guò le jǐ gè chūn tiān 。jì dé cóng qián ，yǔ jiǔ péng shī lǚ gòng tóng xún fāng de nà gè dì fāng ，méi huā zǒng shì duō qíng ér càn làn dì kāi fàng ，wǎn ruò měi rén tuì zhuāng 。jìn lái xīn qíng qī liáng àn dàn ，hé kuàng yòu bǎ lí qíng zēng tiān 。yīng gāi wàng què xī rì de huān lè ，yè shēn cái guī chē niǎn 。kě xī gū fù zhè yī zhī chūn sè ，hèn dōng fēng chuī qǐ zhī shí ，yǒu rén què zài yáo yuǎn de tiān biān 。zòng rán hái (...)
zhè gè shuí bǐ de nǐ ？dàn bú rú nǐ jiǔ liú sān jiāo ，zhū zǐ bǎi jiā ，kě dōu tōng xiǎo me ？

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

这个谁比的你？但不如你九流三教，诸子百家，可都通晓么？
长满绿苔的梅花树枝重重叠叠，白梅如洁白的琼玉点缀在梅树之间。千树梅花映照着湖面，水中碧波更觉清浅。年华匆匆如同过眼云烟，同样牵动人的惜春芳情，你我相逢时却已过了几个春天。记得从前，与酒朋诗侣共同寻芳的那个地方，梅花总是多情而灿烂地开放，宛若美人褪妆。近来心情凄凉黯淡，何况又把离情增添。应该忘却昔日的欢乐，夜深才归车辇。可惜辜负这一枝春色，恨东风吹起之时，友人却在遥远的天边。纵然还(...)
春天，我爱它花草的芬芳，树林的茂盛。在这里可以吸入纯净新鲜之气，使人心平气顺，使人气血舒畅。夏夜，我爱它泉水轻流，清风凉爽。在这里可以消去烦恼，解脱酒醒后的疲惫，激发游人的兴致。山上的树林是亭子的大伞，四周的岩石是亭子的屏障，云从亭子的栋梁上生出，水与亭的台阶相齐平。你坐着玩赏，可用亭椅下清泉洗脚；你卧着玩赏，可在枕上垂竿钓鱼。又加清澈的潺潺涧水，不息地缓缓在眼下流过。不论你是个凡夫俗子，或者是出家的人，你看到的听到的邪恶门道，你想着的要说的肮脏念头，不待那清泉洗涤，一见冷泉就能除去尘垢。不知不觉中给人的利益、好处说不完！所以我说：冷泉亭,是余杭郡最优美的地方、灵隐寺第一的去处啊！

相关赏析

首句写这位姑娘的身分和容貌。她是越州的一位采菱姑娘。这时，她刚刚打扮好，出现在镜湖的湖心，边采菱边唱着歌。次句写她的心情。她当然知道自己长得美艳，光彩(...)
夫天地者,万物之(...)
魏公子无忌者，魏昭王少子，而魏安釐王异母弟也。昭王薨，安釐王即位，封公子为信陵君。 　　公子为人，仁而下士 ，士无贤不肖，皆谦而礼交之，不敢以其富贵骄士。士以此方数千里争往归之，致食客三千。当是时，诸侯以公子贤，多客，不敢加兵谋魏十余年。 　　魏有隐士曰侯赢，年七十，家贫，为大梁夷门监者。公子闻之，往请，欲厚遗之。不肯受，曰：“臣修身洁行数十年，终不以监门困故而受公子财。”公子于是乃置酒，大会宾客。坐定，公子从车骑，虚左，自迎夷门侯生。侯生摄敝衣冠，直上载公子上坐，不让，欲以观公子。公子执辔愈恭。侯生又谓公子曰：“臣有客在市屠中，原枉车骑过之。”公子引车入市，侯生下，见其客朱亥，俾倪，故久立与其客语，微察公子，公子颜色愈和。当是时，魏将相宗室宾客满堂，待公子举酒；市人皆观公子执辔。从骑皆窃骂侯生。侯生视公子色终不变，乃谢客就车。至家，公子引侯生坐上坐，遍赞宾客，宾客皆惊。酒酣，公子起，为寿侯生前。侯生因谓公子曰：“今日赢之为公子亦足矣！赢乃夷门报关者也，而公子亲枉车骑自迎嬴，于众人广坐之中，不宜有所过，今公子故过之。赢欲就公子之名，故久立公子车骑市中，过客，以观公子，公子愈恭。市人皆以赢为小人，而以公子为长者，能下士也。 　　于是罢酒，侯生遂为上客。 　　侯生谓公子曰：“臣所过屠者朱亥，此子贤者，世莫能知，故隐屠间耳。”公子往，数请之，朱亥故不复谢。公子怪之。 　　魏安釐王二十年，秦昭王已破赵长平军，又进兵围邯郸)公。子姊为赵惠文王弟平原君夫人，数遗魏王及公子书，请救语魏。魏王使将军晋鄙将十万众救赵。秦王使使者告魏王曰：“吾攻赵，旦暮且下，而诸侯敢救赵者，已拔赵，必移兵先击之。”魏王恐，使人止晋鄙，留军壁邺，名为救赵，实持两端以观望。平原君使者冠盖相属于魏，让魏公子曰：“胜所以自附为婚姻者，以公子之高义，为能急人之困。今邯郸旦暮降秦而魏救不至，安在公子能急人之困也！且公子纵轻胜，弃之降秦，独不怜公子姊邪？”公子患之，数请魏王，及宾客辨士说王万端(...)
首句五字，连叠四个“行”字，仅以一“重”字绾结。“行行”言其远，“重行行”极言其远，兼有久远之意，翻进一层，不仅指空间，也指时间。于是，复沓的声调，迟缓的节奏，疲惫的步伐，给人以沉重的压抑感，(...)
海雁桥边春苦。几见落花飞絮。重到柳行西，懒问画楼何处。凝伫。凝伫。十顷荷花风雨。

作者介绍

潘兴嗣 兴化军莆田人，居新建，字延之，号清逸居士。少孤，笃学，与王安石、曾巩、王回、袁陟俱友善。以荫授将作监主簿。调德化尉，以不愿俯仰上官，弃官归。筑室豫章城南，著书吟诗自娱。神宗熙宁初召为筠州推官，辞不就。卒年八十七。有文集及《诗话》。